با تمام احترامی که برای همه قوم و قبیله ها و شهرهای مختلف قائلم متاسفانه تو این سال ها بازیکنانی از استان های همجوار اومدن خوردن و بزرگ شدن و اسم در کردن، موقع نیاز چنان رفتن که هنوز دارن می رن، بختیار، سروش و و و از نمونه هاش هستند، همین رشید مظاهری تو آکادمی فولاد بود وقتی رفت ذوب آهن فقط فوش ناموسی نداد بهمون وگرنه هر چی دلش خواست گفت، بختیار که می خواست از جوب در بیاد بره اقیانوس، منتهی چون شنا بلد نبود خفه شد، در صورتی که اینجا براش فرش قرمز پهن کرده بودند، کاپیتانش کردن، به تیم ملی رسید و هزاران محبت دیگه، حالا از خوزستانی های خودمون مثل حسین کعبی و ایمان مبعلی و افشین و امثالهم که هیچی نمی گم قصه هزارشب می شه.