نمایش قابل تحسین زردپوشان نفت برابر استقلال، با حرف هایی که در میکسدزون استادیوم آزادی رد و بدل گردید، زیر سئوال رفت.

به گزارش خوزستان اسپورت، دقایقی بعد از سوت محمدرضا اکبریان به نشانه پایان بازی استقلال و نفت مسجدسلیمان، میکسدزون استادیوم آزادی پذیرای بازیکنان دو تیم شد تا پاسخگوی سئوالات خبرنگاران باشند.

یکی از بازیکنان نفت که فرصت بازی پیدا نکرده بود، شاکی از نیمکت نشینی، پتویی که روی نیمکت به همراه داشت را کنار انداخت و مقابل خبرنگاران شروع به صحبت کرد: «ما یکی‌ دو مشکل نداریم بلکه در همه مسائل دچار مشکل هستیم. نفت مسجدسلیمان تیم بی‌نوایان است و ما همین یک گرمکن را داریم. باید به رضاییان مدیرعامل باشگاه خسته‌ نباشید بگوییم که یک تنه برای ما جولان می‌دهد!»

این عادت اکثر بازیکنان ایرانی است. وقتی اوضاع به کام آن ها باشد، همه چیز را عالی می بینند ولی چنانچه در یک بازی در ترکیب اصلی قرار نگیرند از همه خطوط قرمز باشگاه عبور می کنند.

کافیست همان سه – چهار بازیکن نفت که هر روز روی صفحات خروجی سایت ها رژه می روند و تعداد مصاحبه هایشان از تعداد بازی های رسمی آن ها در فوتبال ایران بیشتر شده، به چند ماه عقب تر برگردند و از خود بپرسند: «اگر تیم نفت آن ها را جذب نمی کرد، چند مشتری لیگ برتری داشتند؟ و امروز اگر از نفت جدا شوند، چند مشتری لیگ برتری دارند؟»


حرف هایی که جمعه شب در میکسدزون استادیوم ازادی رد و بدل شد، علامت هشداری برای باشگاه نفت و مسعود رضائیان است.

اینکه نفت مسجدسلیمان در پرداخت هایش به بازیکنان تأخیر داشته، یک واقعیت غیرقابل انکار است. همانطور که تعداد دیگری از تیم های لیگ برتری با این وضعیت مواجه هستند. در راه آهن تهران، در صبای قم و تا حدودی در ملوان و پدیده هم اوضاع مالی چندان مساعد نیست اما حرف های ناخوشایندی از این باشگاه ها شنیده نمی شود. اگر اعتراضاتی هم هست، این اعتراضات به کنایه زدن به مدیرعامل باشگاه در مقابل دوربین های تلویزیونی منتهی نمی شود.

برای مسعود رضائیان که پیش از این با فولاد خوزستان سقوط به دسته پایین تر را تجربه کرده، سکوت در برابر تندروی چند بازیکن نفت مسجدسلیمان، به این بهانه که آن ها از بی پولی ناراحت هستند، تیم را به حاشیه می برد و ممکن است با سقوطی دیگر در کارنامه او همراه گردد.

سقوط تیم نفت، اتفاقی است که شهر فوتبال خیز مسجدسلیمان، توان تحمل آن را ندارد.