به گزارش خوزستان اسپورت و به نقل از فارس، «عبدالرضا برزگری» زاده تیرماه 37 در آبادان است که بعدها از زمین‌های داغ و خاکی این شهر به فوتبال معرفی شد و یکی از استثنایی‌ترین استعدادهای فوتبال ریشه‌ای آبادان لقب گرفت.

«حسون» با تمام مشقت‌هایی که در زندگی شخصی داشت، تمام تلاش خود را کرد تا ضمن خروج خود و خانواده‌اش از فقری که آن روزها گریبان غالب مردم شهر را گرفته بود، به معشوق خود در دنیای توپ گرد نیز برسد و از آن پله‌ای برای رسیدن به قله‌های افتخار بسازد.

قله‌ای که با رسیدن به رویای حضور در جام جهانی و تورنمنت‌های مختلف دیگر محقق می‌شد اما جنگ سرنوشت دیگری را برای او رقم زد. پای صحبت‌های حسون می‌نشینیم.

همیشه برایم سوال بود که نام «حسون» از کجا پدید آمد؟
ابتدا قرار بود اسم من حسن باشد که پدرم من را عبدالرضا نامید، اما «نه‌نه‌م» به من می‌گفت حسون و دوستان و هم‌بازیان من با این نام مرا صدا می‌کردند و این لقب روی من ماند.

فوتبال را از کجا شروع کردید و چطور به صعت نفت رسیدید؟
همراه با چند تن از دوستانم به نام‌های علی فیروزی، زارع، میرشکاری  و... با تیم آقای علی‌پور فوتبال را شروع کردیم، بعد از مدتی جذب تیم دوم جم شدم که دست آقا سالیا بود، یاد دارم که در تمرینات این تیم هم جایی نداشتم که این تیم را ول کردم و به شهرداری رفتم که آقای مجدی مربی من بود، آن وقت‌ها به شهرداری می‌گفتند تیم دوم سپه آبادان. بعد از آن بود که با سپه در باشگاه‌های آبادان شرکت کردم که مرحوم آقا سالیا بازی مرا دید و گفت بیا صنعت نفت.

دوران اوج شما مصادف بود با جام جهانی 1978 آرژانتین، چرا مهاجرانی شما را به تیم ملی دعوت نکرد؟
ولی شما بعد از جام جهانی در بازی‌های آسیایی و جام ملت‌های آسیا فیکس تیم ملی بودید، مشکل تیم ملی فقط وجود شما در جام جهانی بود؟
شاید از نظر مهاجرانی بازیکنان بهتری بودند که به من ترجیح داده است، در هر صورت فکر و تصمیم او بوده است، بازیکنان خیلی خوبی در آن زمان هم پست من بودند که می‌توانستند به تیم ملی کمک کنند مثل قاسمپور، نایب‌آقا، پروین، صادقی و ..

تاثیر جنگ در فوتبال عبدالرضا برزگری چه بود؟
جنگ نه تنها در فوتبال من، بلکه در زندگی همه ما آبادانی‌ها تاثیر گذاشت، با آغاز جنگ از ایران رفتم امارات بعد از آن به قطر  و مصر، پس از جنگ هم به صنعت نفت برگشتم تا فوتبال خود را در ایران ادامه دهم که در آن برهه مرحوم دهداری مربی تیم ملی بود و  حضور بازیکنانی که در خارج از کشور بازی می‌کردند در تیم ملی ممنوع شده بود.

چرا در تیمی که سالیا پس از جنگ راه‌اندازی کرد، حضور نداشتید؟
وقتی آقا سالیا آن تیم را در شیراز راه‌اندازی کرد من خارج از کشور فوتبال بازی می‌کردم.

چه لزومی وجود داشت که پس از آغاز جنگ از ایران بروید و فوتبال را در کشورهای عربی دنبال کنید، نمی‌شد مثل خیلی از بازیکنان آبادانی در شهرهای دیگر به فوتبال خود ادامه دهید؟
یک نفر باید به خانواده من کمک می‌کرد و برای این کار باید از ایران می‌رفتم و در آن برهه چاره‌ای جز این نداشتم و این کار را کردم.

بعد از جنگ بازگشت کوتاهی به صنعت نفت داشتید و چرا رفتید؟
در آن دوره بازی‌ها در اهواز انجام می‌شد و وقتی بازی‌ها به آبادان منتقل شد، همزمان شد با برکناری آقا سالیا، او به من گفت بمان و چند سال دیگر برای صنعت نفت بازی کن که در جواب به او گفتم شما رفتید و من با شما خواهم رفت.

چرا نه در این تیم بازی کردید و نه به کار مربیگری پرداختید؟
برکناری آقا سالیا یک دسیسه از طرف بچه‌های خود آبادان بود که در آن زمان صورت گرفت،  تمام مشکلات قبلی و فعلی فوتبال آبادان و تیم صنعت نفت به خاطر دسیسه‌های این افراد بود، به طوری که نهالی که این افراد در فوتبال آبادان کاشتند کسی نمی‌تواند تغییری در آن ایجاد کند.

این دسیسه‌ها آغاز چه مشکلاتی برای صنعت نفت بود؟
در ابتدا شروع خوبی برای صنعت نفت شکل گرفت، اما در سال‌های بعد کم‌کم پایه و اساس این تیم به هم ریخت و نتیجه آن هم الان نمود پیدا کرده، مثل سیاست نتیجه هر دسیسه‌ای سال‌ها بعد مشخص می‌شود و نتیجه این اقدام نیز امروز به وضوح در فوتبال آبادان مشهود است.

چه اقداماتی در آن زمان صورت گرفته که فوتبال آبادان و تیم صنعت نفت ضربه آن را تا به امروز می‎‌خورند؟
اگر به تاریخچه ذهن خود رجوع کنید که در چه سالی دفتر آقای سالیا را از او گرفتند و چه کسانی در آن زمان صنعت نفت را اداره می‌کردند، بین همان افراد سه نفر از پنج نفر به سالیا خیانت کردند.

ما تا آن زمان بازیکنی از خارج آبادان نداشتیم، گرچه پیش از انقلاب فقط دو دروازه‌بان از ماهشهر و  تهران داشتیم، ولی پس از رفتن آقا سالیا بازیکنان زیادی از خارج از آبادان به این تیم آمدند و به دنبال آن نیز بازیکنان دیگر. در نتیجه بازیکنان اصلی صنعت نفت که از شیراز آمده بودند از این تیم رفتند، به‌طوری که استخوان‌بندی تیم امروزی صنعت نفت متشکل از بازیکنان غیر بومی است.

سود این افراد در نهادینه کردن این اقدامات علیه فوتبال آبادان چه بود، به دنبال منافعی بودند یا هدف فقط نابودی فوتبال این شهر بود؟
وضعیت فعلی تیم صنعت نفت را چطور ارزیابی می‌کنید؟
از فصل گذشته شروع می‌کنم که با سرمربیگری کمالوند هشتم جدول شد، با آن تیم هشتم شدن ظلم بود و با آن تیم حداقل صنعت نفت باید جزو چهار تیم اول می‌شد در حالی که هیچکدام از قدرت‌های فوتبال ایران روزهای خوبی نداشتند.

وقتی چهار بازیکن خارجی خوب داریم دیگر چه می‌خواهیم؟ چهار بازیکن خارجی صنعت نفت بازی‌های خوبی برای صنعت نفت انجام دادند و با هفت بازیکن خوب در پست‌های دیگر، این تیم باید موفق می‌شد و جایگاه هشتم برای این تیم عددی نبود.

ارزیابی شما از تغییر کادر فنی صنعت نفت چیست؟
فکر اینکه صنعت نفت رتبه بهتری کسب کند منتفی است، چرا که این تیم فرصت نقل و انتقالات را از دست داده و تکلیف بازیکنان این تیم و برزیلی‌های فصل گذشته هم مشخص نیست، مربی جدید هم تا بخواهد با بازیکنان هماهنگ شود، نیمی از فصل گذشته و هر اقدامی که صورت گرفته برای بهبود رتبه این تیم نبوده است.

نه اینکه نفت بخواهد سقوط کند، اما اقدام مثبتی برای بهبود شرایط این تیم در لیگ برتر صورت نگرفته است، اگر قرار باشد تیم خوبی بسته شود باید همه شرایط برای مربی مهیا باشد، ولی هیچ کاری برای مربی جدید انجام نگرفته بعدها هم که نتیجه‌ای حاصل نشد همه تقصیرها را متوجه سرمربی تیم می‌کنند و می‌گویند ما او را انتخاب کردیم اما او نتوانست.

شرایط حضور این مربی در آبادان فراهم نیست و ابزار یک مربی بازیکن است، اگر بازیکنی نباشد بزرگترین مربیان دنیا هم کاری از پیش نخواهند برد و با این «فوتِ وقتی» که در باشگاه صنعت نفت انجام می‌شود، آینده خوبی برای این تیم در فصل آینده لیگ برتر متصور نیستم.

چرا در فوتبال آبادان از توانایی‌های شما و سایر مربیان بومی استفاده نمی‌شود، مشکلی با شما وجود دارد؟
مربیان خیلی بهتر از من در آبادان وجود دارد، مثل ابراهیم قاسمپور، حسن دشتی، پرویز مظلومی، سعید سلامات و ..اما قبل از خوب بودن این نام‌ها باید امکاناتی برای آنها فراهم شود و بازیکن در اختیار آنان قرار گیرد و کم‌کم به سمت بومی‌گرایی حرکت کرد که این مخالف منافع عده‌ای قلمداد می‌شود.

با تیمی که بازیکنانش فقط یک سال قرارداد دارند نمی‌شود کار کرد، حداقل باید استخوان‌بندی این تیم از بازیکنان آبادانی باشد که بتوان روی آنها برنامه‌ریزی کرد.

مربی خارجی در فصل آینده صنعت نفت موفق خواهد شد؟
گرچه کار برای او سخت است اما در کنار او حداقل باید دو مربی آبادانی حضور داشته باشند که من فیروزی، سلامات و سراج را پیشنهاد می‌کنم و مطمئن باشید اگر چنین پیشنهادی به مربی جدید شود، او خواهد پذیرفت.

در آستانه جام جهانی شرایط تیم ملی را چگونه می‌بینید؟
در گروه بسیار سختی قرار داریم، اما این سختی در یک طرف، سرنوشت ما به روحیات و عملکرد بازیکنان باز می‌گردد، تیم ما چیزی کم ندارد ولی تیم‌های مقابل شاید به لحاظ روحی روانی بهتر از ما باشند، من بازی مراکش و اسپانیا را دیدم و از نظر من مراکش بهتر از اسپانیا بازی کرد، اما در فوتبال باید شرایط همان بازی را سنجید و همان روز نشان می‎‌دهد هر تیمی چه توانی دارد، هیچ تیمی قوی‌تر از تیم دیگری نیست و شرایط همان مسابقه نشان خواهد داد کدام تیم برتر است.

علیرغم صحبت‌های مختلف در خصوص شرایط ایران در گروه دوم، ایران از پیش باخته خواهد بود؟
مروارید سیاه لقب شماست یا علی فیروزی؟
مروارید سیاه «علی فیروزی» است چرا که زحمات زیادی برای فوتبال آبادان کشید و او مروارید سیاه فوتبال است.

آرزوی قلبی شما برای فوتبال؟
آرزو می‌کنم تیم ملی ایران در جام جهانی فوتبال به نتیجه خوبی دست یابد و صنعت نفت آبادان نیز در لیگ برتر تیمی باشد که بتواند شادی را به مردم آبادان هدیه کند.

مردم آبادان در شرایط سخت روحی قرار دارند و غیر از این تیم چیزی ندارند، امیدوارم هواداران این تیم به خاطر نتایج این تیم سختی نکشند. امیدوارم هر کسی که برای این تیم تصمیم می‌گیرد، تصمیمش موجب نگرانی مردم نشود.