خوزستان اسپورت- زخم کهنه‌ی تیم فوتبال استقلال خوزستان در حساس‌ترین مقطع از فصل ورزشی جاری سر باز کرده است.

به گزارش خوزستان اسپورت، در فاصله‌ی یک هفته مانده به بازی حساس مقابل پرسپولیس، آسمان تیم آبی‌پوش خوزستان تیره‌تر از همیشه است، تمرینات به تعطیلی کشیده شده و ارکان مدیریتی باشگاه در مقابل ارکان فنی آن قرار گرفته‌اند.

زخم کهنه‌ی استقلال خوزستان در روزهای گذشته سر باز کرده و تمرینات این تیم در حساس‌ترین مقطع فصل به تعطیلی کشیده است. بازیکنان خسته و دل آزرده از وعده وعیدهایی که طی دوسال اخیر شنیده‌اند، تصمیم به عدم حضور در تمرینات تا تعیین تکلیف گرفته‌اند، مدیران باشگاه نیز ظاهرا اراده‌ای برای رفع مشکلات نداشته، فرصت را برای حضور در رسانه‌ها و انجام مصاحبه‌های متوالی مغتنم شمرده‌اند.

مجادله‌ی مدیرعامل و سرمربی استقلال خوزستان که از ظهر دیروز در رسانه‌های مختلف جریان داشت، تا اواخر جمعه شب به طول انجامید، مجادله‌ای پینگ پنگی با حرف‌هایی که نه تنها کمکی به رفع مشکلات نمی‌کند، بلکه بازیکنان را در تصمیم اتخاذ شده مبنی بر تعطیلی تمرینات مصمم‌تر خواهد کرد.

تیمی که در بهار سال 95 جام قهرمانی ایران را فتح کرد و شور و شعف را به ملت رنج دیده‌ی خوزستانی هدیه داد، روزهایی برزخی را سپری می‌کند و گویی سرنوشت این تیم برای هیچ مسئولی مهم نیست.

استاندار خوزستان که سال قبل به واسطه‌ی حضور استقلال خوزستان در لیگ قهرمانان آسیا چندین نوبت در تمرینات این تیم حاضر شده و چند میلیارد کمک مالی از منابع مختلف استانی برای آن تأمین کرده بود، مدتی است که سراغی از تیم افتخارآور استان حوزه‌ی مدیریت خویش نمی‌گیرد.

افشین حیدری مدیرکل ورزش و جوانان استان که تا در ابتدای فصل در راه نجات استقلال خوزستان از خطر تعطیلی تلاش کرده و تا نیم‌فصل قدم‌های مثبتی برداشته بود، طی هفته‌های اخیر از این تیم فاصله گرفته است و عبدالکاظم طالقانی رئیس هیئت فوتبال استان که همراه با هدایت ممبینی از اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال هستند، از مسئولیت مهم‌شان در قبال پیگیری مشکلات تیم قهرمان لیگ پانزدهم غافل مانده‌اند.

مدیران باشگاه استقلال خوزستان هم موضعی عجیب اتخاذ کرده و گفته‌اند تا وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال به باشگاه ما پول ندهد، حاضر به شرکت در لیگ برتر نیستیم!

بازنده‌ی اصلی تمامی این اتفاقات، تیمی به نام استقلال خوزستان است، تیمی که به تدریج به ورطه‌ی سقوط نزدیک می‌شود، اما آن‌هایی که دست‌شان می‌رسد، برای نجات آن تلاشی به خرج نمی‌دهند.