به گزارش خوزستان اسپورت، استقلال ملاثانی، تیمی از شهری در فاصله‌ی سی کیلومتری اهواز، در نخستین سال حضورش در لیگ دسته‌ی دوم فوتبال ایران، در میان تیم‌هایی که سال‌ها تجریه‌ی حضور در لیگ‌های دسته اول و دوم کشور را داشته‌اند، سهمیه‌ی صعود مستقیم از گروه الف را بالاتر از همه‌ی حریفان به دست آورد و تحسین همگان را برانگیخت.

صعود سزوارانه‌ی تیم استقلال ملاثانی به لیگ دسته اول فوتبال، این واقعیت را عیان ساخت که چشمه‌ی فوتبال خوزستان، همچون گذشته جوشان بوده، در این روزهای پایانی دهه‌ی 90 شمسی نیز فوتبال در جای جای این استان فوتبال‌خیز ریشه دوانده است.

به جرأت می‌توان گفت روزی که لیگ دسته‌ی دوم قرعه‌کشی شد، کمتر کسی برای تیم استقلال ملاثانی شانس صعود را متصور می‌شد. قرار گرفتن در محاصره‌ی حریفان صاحب امکانات و دارای تجربه، باعث شده بود که خوش‌بین‌ترین طرفداران تیم آبی‌پوش ملاثانی هم توقع نداشته باشند در نخستین سال حضور تیم‌شان سند صعود به نام آن‌ها ثبت گردد.

داریوش هرمزی، مربی صاحب سبک و بااخلاق فوتبال دیار کارون، اما نظر دیگری داشت. مربی‌ای که قهرمانی لیگ‌های پایه ایران همراه با تیم‌های امید فولاد خوزستان، استقلال اهواز و فجرسپاسی را تجربه کرده است، بر این باور بود که می‌توان با ساختن یک تیم صددرصد بومی و استفاده از بازیکنان جوان و مستعد فوتبال خوزستان، در این جنگ نابرابر به پیروزی رسید.

این مربی اهوازی که یک بار شاهین ماهشهر را از لیگ سه به لیگ دو هدایت کرده است، از همان هفته‌‌های شروع لیگ دسته دوم در شهریورماه 98 تیم استقلال ملاثانی را با سه پیروزی پیاپی به صدر جدول رساند و عنوان کرد که این نتایج اتفاقی نیست و با حداقل امکانات هم می‌توان موفق شد. وعده‌ی داریوش هرمزی در ابتدای شهریورماه 99 به حقیقت پیوست و آبی‌پوشان ملاثانی یک‌شنبه شب در استادیوم تختی اهواز با رقم زدن پانزدهمین پیروزی در این فصل از مسابقات لیگ دسته دوم جواز صعود به لیگ یک را گرفتند.

انتقال محل انجام بازی‌های خانگی تیم استقلال در چند هفته‌ی پایانی از ملاثانی به اهواز، بدان دلیل بود که استادیوم ملاثانی شرایط انجام بازی زیر نور را نداشت، بنابراین با همکاری هیئت فوتبال خوزستان، استادیوم تختی اهواز در اختیار آبی‌پوشان گذاشته شد. تغییر ورزشگاه و فاصله‌ی سی کیلومتری با ورزشگاه خانگی البته تأثیر منفی روی نتایج استقلالی‌ها نداشت و آن‌ها در اهواز هم به هیچ حریفی باج ندادند.

موفقیت تیم استقلال ملاثانی، با ترکیب صددرصد خوزستانی، در شرایطی رقم خورد که برخی از تیم‌های خوزستانی لیگ دسته دوم، با جذب مربیان غیربومی، بکارگیری بازیکنان گران‌قیمت از خارج استان و بودجه‌ای چندین برابر بودجه‌ی استقلال ملاثانی نتوانستند طعم صعود را بچشند. نتایجی که استقلال ملاثانی با هدایت داریوش هرمزی در لیگ دسته دوم به ثبت رساند، در واقع بهترین پاسخ برای آن جریان هدایت شده‌ای است که می‌کوشد به افکار عمومی بقبولاند که فوتبال خوزستان رو به افول بوده و مثل گذشته استعدادهای ناب فوتبال در آن یافت نمی‌شود.

در عین حال باید اشاره کرد، تیم کاملا بومی و خوش‌ترکیب استقلال ملاثانی، گرچه حمایت مالی هیچ‌کدام از شرکت‌ها و سازمان‌های دولتی را به همراه نداشت، اما هواداران فوتبال در ملاثانی همواره مایه‌ی دلگرمی و تقویت روحی تیم محبوب‌شان در طی این فصل از مسابقات بودند. ضمن اینکه تعدادی از علاقمندان به فوتبال استان در حد توان به این تیم کمک کردند. همچنین عبدالرضا حمیدی رئیس هیئت فوتبال ملاثانی و عبدالکاظم طالقانی رئیس هیئت فوتبال خوزستان از ابتدای فصل پیگیر مسائل و مشکلات تیم بوده و در طی مسیر طولانی مسابقات آبی‌پوشان را همراهی و حمایت کردند.

گزارش خبرنگار خوزستان اسپورت حاکیست، یک‌شنبه شب، در پایان این مسیر سخت و طولانی، با قطعی شدن صعود استقلال ملاثانی به لیگ دسته اول، خستگی یک‌سال زحمت از تن اعضای این مجموعه خارج شد، اما از امروز (دوشنبه)، دغدغه‌ها و نگرانی‌های تازه‌ای شروع می‌شود.

حافظه‌ی تاریخی فوتبال ما نشان می‌دهد که پس از موفقیت هرکدام از تیم‌های محروم و راه‌یابی آن‌ها به لیگ‌های سطح بالای فوتبال ایران، گروهی از طمع‌کاران به سوی این تیم‌ها چنگ‌اندازی می‌کنند. از یک‌طرف مسئولان و نمایندگان شهرهایی که تیمی در لیگ برتر و دسته اول ندارند، سعی خواهند داشت با استفاده از اهرم‌های فشارشان امتیاز چنین تیم‌هایی را به شهرهای مربوطه انتقال دهند، از طرفی دیگر هم مربیان فاقد کارنامه به صف می‌شوند تا با استفاده از روابط خاص و پشت پرده صاحب نیمکت مربیگری آن شوند و گروهی از بازیکنان خارج از گود مانده را نیز به تیم قالب کنند.

در چنین فضایی، مسئولان شهر ملاثانی می‌بایست به حفاظت از این سرمایه‌ی ورزشی استان بپردازند و مانع از دست‌درازی فرصت طلبان به حاصل زحمات یک‌ساله‌ی تیم استقلال ملاثانی شوند. تشکیل تیمی چنین هماهنگ و صعود به لیگ دسته اول ایران، چیزی نیست که به راحتی حاصل شود و نباید آسان از دست برود.