خوزستان اسپورت- قهرمان ملی‌پوش جودوی ایران گفت: اگر این مدتی که صرف ورزش کردم را کارگری می‌کردم سرنوشتی بهتر داشتم، حتی اگر سر چهارراه سیگار نخی می‌فروختم از ورزش کردن بهتر بود و آینده بهتری داشتم.

به گزارش خوزستان اسپورت، ناصر ناصری‌پور در گفت‌وگو با فارس اظهار کرد: از سال 79  ورزش جودو را به‌طور جدی آغاز کردم و با تمرین و سختی فراوان توانستم در سال 85 عضو تیم ملی جوانان کشور شوم.

وی افزود: از سال 85 تا به امروز در خدمت تیم ملی در رده‌های جوانان و بزرگسالان بوده‌ام اما متأسفانه با بی‌مهری‌ها و ناملایمتی‌های فراوانی روبه‌رو شدم.

 ناصری‌پور گفت: آن‌ها (فدراسیون و مربیان تیم ملی جودو) فکر می‌کردند اگر به مسابقات برون‌مرزی اعزام شوم پناهنده می‌شوم، آن‌ها با خودشان چرا این فکرها را کردند، با یک خیال پیش خودشان زندگی من را نابود کردند، علت آتش زدن لباس‌هایم اعتراض به نابودی توسط آن‌ها بود.

 وی با بیان اینکه حق طبیعی من به‌عنوان قهرمان مسابقات انتخابی جودوی کشور است که در مسابقات جهانی شرکت کنم، گفت: در مسابقات جهانی روسیه به بهانه پایین‌ بودن سطح مسابقات جهانی نام مرا از لیست حذف کردند.

ملی‌پوش تیم ملی جودوی کشورمان بیان کرد: مسابقات بعد از روسیه در چین نیز نام من در بین افراد اعزامی نبود و به من اعلام کردند این مسابقات از سطح بالایی برخوردار است و من از این سطح هم برخوردار نیستم‌.

وی افزود: من نباید به مسابقات سطح پایین اعزام شوم و نباید به مسابقات سطح بالا؛ مربیان تیم ملی لطف کنند بگویند سطح من کجاست، من کجا باید سطح و آمادگی خودم را به رخ بکشانم.

 ناصری‌پور گفت: بارها به دلایل مضحک مانع اعزام من به مسابقات برون‌مرزی شدند درحالی‌که از سال 93 تا امروز حتی یک باخت هم در مسابقات رسمی نداشته‌ام و همه هم‌وزن‌های خودم را شکست داده‌ام‌.

وی عنوان کرد: یک‌بار به بهانه 5 کیلو اضافه‌وزن یک ماه قبل از مسابقات جهانی روسیه مانع اعزامم شدند، این در حالی است که این 5 کیلو بین ورزشکاران حالت معمول است و خیلی طبیعی است و در چند روز هم قابل کاهش است.

قهرمان جودی کشور گفت: بارها علناً حق من را خورده‌اند به‌طور مثال به همه قهرمانان جودی تیم ملی ماهانه حقوقی پرداخت می‌شود نفرات اول و دوم 1 میلیون تومان و سوم تا پنجم 500 هزار تومان اما در مدت زیاد عضویتم در تیم ملی حتی یک ریال هم به من پرداخت نشد.

وی بیان کرد: پس از پخش فیلمم و انعکاس اعتراضم از تیم ملی با من تماس گرفتند و به اردو دعوت شدم برای مسابقات بعدی، آن‌ها چرا قبل از آتش زدن لباسم به من توجه نداشتند و خواستند حق من را بخورند؟

ناصری‌پور بیان کرد: چند کشور مختلف دنیا پیشنهاد پناهندگی و دعوت‌نامه برایم ارسال کرده‌اند که مستند مدارک آن موجود است ولی عرق به کشورم اجازه نمی‌دهد ایران را ترک کنم.

وی افزود: تمام زندگی و جوانیم را صرف ورزش کردم با 27 سال سن یک ریال پس‌انداز ندارم و حتی پول بلیت برای رفتن به مسابقات را از پدر و مادرم می‌گیرم، این باید آینده یک ملی‌پوش باشد؟

قهرمان ملی‌پوش جودو عنوان کرد: بعد از 17 سال ورزش حرفه‌ای نه شغلی و نه آینده‌ای و نه امیدی برای زندگی دارم و هرگز مسببان پایمال شدن حقم را نمی‌بخشم درحالی‌که حداقل چند مدال جهانی را می‌توانم بگیرم.

وی افزود: مسئولان شهرستانی و استانی به‌عنوان افرادی که در مقابل ورزشکاران و قهرمانان مسئولیت مستقیم دارند حداقل می‌توانند یک شغل را برایم مهیا کنند، از همین‌جا به آن‌ها می‌گویم که اگر وضعیتم تغییر نکند به کشوری دیگر می‌روم.

ناصری‌پور در ادامه گفت: با همه وجود عاشق کشورم هستم اما حاضر نیستم این‌همه ظلم و تبعیض را در حقم تحمل‌کنم و اگر شرایطم بهتر نشود و حداقل برایم شغلی را مهیا نکنند شک نکنید که از ایران می‌روم.

وی در پایان با اشاره به اینکه امیدوارم جوانان از سرنوشت من درس عبرت بگیرند، بیان کرد: اگر این مدتی که صرف ورزش کردم را کارگری می‌کردم سرنوشتی بهتر داشتم، حتی اگر سر چهارراه سیگار نخی می‌فروختم از ورزش کردن بهتر بود و آینده بهتری داشتم.

شایان ذکر است که در هفته اخیر این قهرمان ملی‌پوش خوزستانی اهل شهرستان اندیمشک با انتشار فیلمی در صفحه شخصی خود و آتش زدن لباس جودو به عدم اعزام خود به مسابقات جهانی بعد از 7 سال عضویت در تیم ملی اعتراض کرد.