خوزستان اسپورت- جودوکار خوزستانی تیم‌ملی که پس از خداحافظی از تیم‌ملی به دلیل عدم توجه مسوولان فدراسیون و سرمربی تیم ملی، روز گذشته لباس‌های جودوی خود را به آتش کشید گفت: مسوولان فدراسیون اصلا پیگیر وضعیتم نشدند.

به گزارش خوزستان اسپورت و به نقل از ایسنا، ناصر ناصری‌پور اظهار کرد: من چند روز پیش به نشانه اعتراض اردوی تیم‌ملی را ترک کردم ولی هیچ کسی از فدراسیون جویای علت این موضوع نشد و هیچ عکس‌العملی نداشت و به همین دلیل تصمیم گرفتم پیراهن تمرینی‌ام را آتش بزنم.

وی ادامه داد: مسوولان فدراسیون مصاحبه‌ داشتند که ناصری‌پور در انتخابی تیم‌ملی شکست خورده است، در حالی‌که من در هیچ مسابقه انتخابی رسمی تیم‌ملی شکست نخورده‌ام. حتی آن‌ها گفته‌اند که به من پول داده‌اند که از آن‌ها می‌خواهم پرینت پول‌هایی که به من داده‌اند را نشان دهند. این صحبت‌های آن‌ها صحت ندارد، هر چند با توجه به این‌که آن‌ها مسوول هستند شاید مردم حرف آن‌ها را باور کنند.

این جودوکار اندیمشکی عنوان کرد: همچنین آن‌ها عنوان کرده‌اند که وزن من در تمام اردوها بالا بوده است. در صورتی که این موضوع نیز صحیح نیست و واقعا برای آن‌ها که این‌گونه می‌گویند، متاسف هستم.

وی بیان کرد: من تصمیم گرفتم تا زمانی که مسوولان این‌گونه با من رفتار می‌کنند، در جودو حضور نداشته باشم و پیراهن تمرینی خودم را آتش بزنم. من به رشته‌های دیگری خواهم رفت و امیدوارم در آن رشته‌ها بتوانم پرچم ایران را به اهتزاز در بیاورم. در جودو هم می‌توانستم این کار را انجام دهم ولی مسوولان فدراسیون نگذاشتند این کار را انجام دهم.

ناصری‌پور خاطرنشان‌کرد: وقتی آن‌ها با من این‌گونه رفتار می‌کنند و به من اهمیت نمی‌دهند، به نظرم اگر معتاد و خلافکار شوم، اهمیت بیشتری به من خواهند داد.

وی در پاسخ به این سوال که فکر نمی‌کنید اگر خودتان رو در رو با مسوولان فدراسیون صحبت می‌کردید، کار به این‌جا کشیده نمی‌شد و مشکلات شما برطرف می‌شد؟ گفت: اگر من به فدراسیون یا جایی دیگر می‌رفتم، برای من پاپوش درست می‌کردند و به همین دلیل تصمیم گرفتم که این کار را انجام ندهم. کاش مسوولان فدراسیون خیلی زودتر از این‌ها به من بها می‌دادند.

این جودوکار خوزستانی عنوان کرد: واقعا ناراحت هستم که این همه بدبختی و زجر کشیدم و با سخت‌ترین شرایط در اردوها شرکت کردم تا مدال بگیرم و پرچم ایران را به اهتزاز در بیاورم، آن‌وقت مسوولان به من اهمیتی ندادند.