قبل از شروع فصل همه تیم‌ها و مربیان بیشتر انرژی‌شان را برای جذب بازیکن صرف می‌کنند. آنقدر که تا ثانیه‌های پایانی زمان نقل و انتقال در تکاپو برای جذب نفرات جدید هستند اما بعضی از مربیان در پایان نیم‌فصل تعدادی از همین تازه‌واردها را کنار می‌گذارند.

آنجاست که باید پرسید اصلا چرا جذب شدند. در جدول زیر نمونه‌هایی از این دست را داریم که جدایی هر کدامشان دلایل خاص خودش را داشت.

از 27 بازیکن لیگ برتری که در نیم‌فصل جابه‌جا شده 4 تیم هیچ سهمی نداشتند. برانکو ایوانکوویچ سرمربی پرسپولیس همانطور که مدعی شده بود خرید لیگ برتری نداشت. آنها حتی سیدعلی فاطمی بازیکن جوان و نیمکت‌نشین‌شان را هم به راه‌آهن دادند. علیرضا منصوریان هم سه بازیکنش را به تیم‌های دیگر داد. پیام صادقیان، مهدی مومنی و آلویز نانگ که هر سه جزو نفرات کلیدی بودند. این مربی هیچ خرید لیگ برتری نداشت.

حمید استیلی هم که در ملوان با مشکلات مالی زیادی دست و پنجه نرم می‌کند نه تنها خریدی نداشت بلکه فرزاد حاتمی، سرگئی پاشنکو، محمد نزهتی را هم از دست داد. چهارمین تیم استقلال اهواز بود که همه خریدهایش لیگ برتری نبودند.

در عوض وقتی به نام تازه‌واردهای تراکتورسازی دقیق می‌شویم به این نتیجه می‌رسیم که امیر قلعه‌نویی خریدهای خوبی داشته و به نظر می‌رسد حالا که جام حذفی را از دست داده می‌خواهد هر طور شده سهمیه آسیایی را کسب کند. راه‌آهن هم با جذب چهار بازیکن از جمله باشگاه‌های فعال بود. فولاد خوزستان و گسترش فولاد هم هر کدام سه خرید داشتند. تیم‌های سپاهان، استقلال و استقلال خوزستان و پدیده مشهد نیز هر کدام با یک خرید کمترین فعالیت را به خود اختصاص دادند.

اما از آنجا که در پایان فصل‌های گذشته هم شاهد جدایی همین خریدهای نیم‌فصل بودیم اصلا بعید نیست که همین اتفاق در پایان لیگ پانزدهم هم تکرار شود.

شایان ذکر است که در این مطلب فقط به بازیکنانی اشاره شده که از یک تیم لیگ برتری خارج و به یک تیم لیگ برتری دیگر وارد شده‌اند.